เป็นเรื่องที่บอกเล่าผ่านบันทึกของน้องชายตัวเอกที่เขียนเกี่ยวกับพี่ชายที่เป็นพวกคลั่งneo-nazi
และเกลียดคนผิวสีสุด เขาพยายามยัดเยียดความคิดผิดๆให้กับน้องชาย ส่วนคนที่ไม่เห็นด้วย
กับเขาก็จะกลายเป็นศัตรูของเขาหมด จนวันนึงเขาก็ได้ทำการฆ่าคนผิวสีกลุ่มนึงและโดนจับกุม
เข้าไปอยู่ในเรือนจำแห่งนึง ในเรือนจำนั้นเขาได้ทำงานร่วมกับชายผิวสีคนนึง และเขาก็ได้พบกับ
กลุ่มคนที่มีอุดมการณ์เดียวกับเขา คือ พวกneo-nazi ซึ่งสิ่งที่เขาเจอในคุกทำให้ความคิดของเขา
เปลี่ยนไป เมื่อเขาออกจากคุกมาก็พยายามพาตัวเองและคนรอบตัวคนอื่นๆออกจากกลุ่มคนที่มี
ความคิดสุดโต่งนี้ แต่เขาก็กลายเป็นศัตรูกับกลุ่มคนพวกนั้น ตอนสุดท้ายเขาและครอบครัวก็เริ่ม
มีชีวิตที่ปกติสุขขึ้น แล้ววันนึงน้องชายของเขาก็ถูกยิงตายที่ห้องน้ำโรงเรียนโดยฝีมือคนผิวสีที่
ต้องการแก้แค้นพวกเขา
เรื่องนี้ผู้กำกับ Tony Kaye ทำออกมาได้ดิบเถื่อน เน้นใช้medium shotเพื่อให้เห็นถึงอารมณ์
ของตัวแสดงที่กระทำต่อคนอื่น หรือกระทำต่อสิ่งของ เช่น ฉากที่พี่ชายโดนกระทำในห้องน้ำใน
คุก ฉากนั้นถ่ายให้เห็นเฉพาะช่วงศีรษะถึงเอวของตัวละครและใช้actingเข้ามาประกอบ
ก็สามารถทำให้เราเข้าใจได้ว่าเขากำลังมีอะไรกัน และ close up shot เพื่อเก็บอารมณ์ที่ตัวละคร
แสดงออกทางสีหน้า แววตา เช่น ฉากที่พระเอกเอาปืนยิงหัวคนผิวสีแล้วน้องชายมาเห็นเข้า
เราเห็นอารมณ์ของน้องชายว่าทั้งอึ้ง ตะลึง ตกใจ สับสนโดยที่ไม่มีบทพูดเลย
ฉากที่เราชอบเป็นพิเศษมีอยู่ 2 ฉาก ก็คือฉากที่พระเอกโดนกระทำเสร็จแล้วก็ล้มลงกับพื้นห้องน้ำ
และกล้องก็ตัดให้เห็นส่วนหัวที่มีเลือดไหลออกมา และก็ตัดภาพไปที่กล้องวงจรปิด ซึ่งในกล้อง
วงจรปิดเราก็จะเห็นว่ามีเลือดไหลออกมาจากหัวและจากก้น ซึ่งเป็นการเก็บรายละเอียดเพืิ่อย้ำว่า
พระเอกถูกชายคนเมื่อกี้กระทำจริงๆ อีกฉากคือฉากที่พี่ชายได้รับการปล่อยตัวออกจากคุกและ
เดินไปหาชายผิวสีที่ทำงานมาด้วยกัน เพื่อขอบคุณที่เขาช่วยไม่ให้โดนกลุ่มคนผิวสีในคุกกระทืบ
โดยที่ในหนังไม่ได้ถ่ายทำตอนที่ชายคนนี้ไปบอกกับคนอื่นๆ แต่ก็เฉลยให้คนดูหายสงสัยด้วย
อาการตัวละครที่แสดงออกมา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น